Eind jaren zeventig van de vorige eeuw was er een groep mensen, afkomstig uit Ommoord en Capelle aan de IJssel, die dat wilde veranderen. ‘Eerst de buren en dan de woningen’ was het motto waarmee het project Centraal Wonen Zevenkamp werd opgezet. Zestig huishoudens bedachten samen met de architect en de woningbouwvereniging Voor het Huisgezin hoe en waar ze wilden wonen. De plek werd de noordrand van Zevenkamp, dicht bij het Wollefoppepark en de Zevenhuizerplas. De huizen werden voorzien van acht gemeenschappelijke ruimtes voor activiteiten als gezamenlijke maaltijden, feestjes, toneel- en zangrepetities, koffie-ochtenden en verder alles wat de buurtgenoten maar konden bedenken. Er kwamen ook nog logeerkamers. Veel huizen en gemeenschappelijke ruimtes zijn onderling verbonden door wind- en regendichte gangen, zodat het onderlinge contact kan plaatsvinden zonder koud en nat te worden.
Het leukste dorp van Rotterdam
In 1982, trekken de leden van de vereniging Centraal Wonen Zevenkamp naar hun nieuwe woningen aan de Victor E. van Vrieslandstraat, de Geerten Gossaertstraat en het August Vermeijlenpad. En de gemeenschap ontwikkelt zich tot ‘het leukste dorp van Rotterdam’. De term ‘participatiesamenleving’ was op Centraal Wonen Zevenkamp al lang van toepassing voordat onze regering deze term bedacht om de bezuinigingen te rechtvaardigen. En het is een dorp, met zijn dorpsruzies en zijn dorpsfeesten. Er wordt gezamenlijk getreurd bij een overlijden, wanneer een extra editie van de Nieuwsbrief verschijnt waarin de overledene wordt herdacht. En men verheugt zich bij de geboorte van een nieuwe bewoner of het jubileum van een oude bekende. Een dorp waarin men zich niet alleen bewoner van een huis voelt maar men ook een bekende is in de straat.
Lees meer over de geschiedenis van CW7 in het 25 jarige Jubileumboek.