Door heel Nederland kon er 5 september volop groene oases ontdekt en beleefd worden door middel van optredens, activiteiten, workshops, marktjes en terrassen. Ook opende Centraal Wonen Zevenkamp de deuren voor een middag Struinen in de Tuinen. Menigeen heeft zich laten meevoeren door mysterieuze klanken, snoep voor het oog en de groene weelderigheid in de hofjes.

En oh, wat waren we gezegend met het zonnetje dat zich na weken verschuilen weer liet zien. Samen met Carola was het prima vertoeven in het Westerhof met ons goed (aan)gevulde kunstmarktje en naast het CW Café hadden we prima zicht op alle struinders. Bekende en onbekende nieuwsgierige gezichten kwamen gluren en een praatje maken. Zo nu en dan liep er een groep voorbij die mee deed aan de wildplukwandeling of aan de CW-rondleiding. Reuze gezellig!

Ook ik was nieuwsgierig naar wat er nog meer te zien was, dus deed ik in goed gezelschap een rondje. In het Noorderlicht had Marianne een curiosamarkt (ik heb nog steeds spijt van die glazen schaal die ik tóch niet had gekocht) met ook wat mooie werken van haarzelf. Na wat te hebben rondgeneusd werden we buiten onthaalt door de vijfjarige meidengroep in prinsessenjurken die zo heerlijk als gewoonlijk aan het rondrennen was. Het paste goed in het decor van de dag, alsof ze een eigen act hadden. Via het Oosterhof werden we gelokt door de betoverende tonen van het klankschalenconcert. Voorzichtig gluurden we bij de Stilteruimte naar binnen. Een aantal levensaanbidders lagen in Savasana, volgens mij totaal ontspannen. Later hoorde ik dat het een hele bijzondere ervaring was geweest.

De dag werd steeds warmer. Gelukkig kon er in het Café een verkoelend drankje worden gehaald of dook Mariëtte weer op met de bolderkar. Inmiddels vulden de stoeltjes in het Middenhof zich voor het concert van Pandarosa, die een paar heerlijke nazomerse nummers ten gehore bracht. Een prima afsluiter van een prachtige zondag. Hopelijk kunnen we deze editie van Struinen in de Tuinen volgend jaar nog eens dunnetjes overdoen.