Voorspellen is lastig, vooral als het over de toekomst gaat. En daarom wil Oom Jan het liever hebben over de huidige situatie en sfeer in ons project. Wat wil ieder van ons hier en waarom woont hij of zij juist hier? Of zijn we blij met het huisje dat we hebben en doet het er eigenlijk niet zoveel toe waar dat huisje precies staat?

Toen Oom Jan hier net woonde, kwam een zwager eens langs om te kijken hoe het was. Hij kreeg the grand tour, onze tuinen, onze kroeg, de klusterruimten en de logeerkamers, alles liet ik hem met trots zien. En na afloop begreep hij het. “Jullie hebben je eigen dorp
gebouwd”, constateerde hij en zo voelde het ook, een klein dorp. Maar als alle kleine dorpen hebben ook wij het moeilijk. De mensen die het kunnen betalen trekken weg, het is immers veel voordeliger een huis te kopen en de hypotheekrente van het hoge inkomen af te trekken, dan om te huren en levenslang te betalen voor iets dat toch nooit je eigendom wordt.

De overblijvenden richten zich steeds meer op hun eigen huisje en het besef dat ook de klusters deel uitmaken van
het gehuurde verdwijnt langzaam. Ook Vestia stelt zich steeds commerciëler op en hun zorg voor een prettige woonomgeving maakt langzaam plaats voor de zorg om
goede winstcijfers en met deze houding van Vestia is hun idee om nieuwe bewoners met hogere inkomens aan te trekken bij voorbaat kansloos. Kortom we zijn langzaam, samen met de rest van Nederland, aan het individualiseren en materialiseren.

Die invloedrijke verschuiving in onze cultuur kunnen we niet zomaar afremmen. Wel kan ieder van ons zich afvragen wat zijn verhouding tot centraal wonen is. Daarom stel ik voor dat ieder van jullie de volgende vragen eens overweegt:

• 
  Hoe lang wil ik hier nog blijven wonen?
• Hoeveel wil ik te maken hebben met de andere  huishoudens in centraal wonen?
• Welke capaciteiten heb ik waarvan andere bewoners of de vereniging gebruik kunnen maken?
• Maakt het voor mij iets uit als we centraal wonen opheffen en de klusters sluiten?

Die laatste mogelijkheid was vroeger ondenkbaar, maar langzaamaan moeten we met zo’n scenario wel rekening gehouden. En zouden we dat nou willen?

Redactioneel

Van Claire

Rotterdams

Ofschoon mijn wieg niet in Rotterdam heeft gestaan (ik groeide op in Den Haag en omstreken) voel ik me toch een beetje Rotterdammer, ik woon hier tenslotte al bijna 40 jaar. Tijdens een gesprek met een vriendin (volbloed Rotterdammer) kregen we het over typische rotterdamse uitdrukkingen en woorden. Volgens mijn vriendin viel dat reuze mee, misschien een paar (ken het dat ik u kan) maar meer ook niet. Thuisgekomen bleef het door mijn hoofd spoken en zo ontstond de stof voor deze redaktioneel.

Destijds had ik een zwager die het altijd leuk vond om mensen in de maling te nemen, ik was dus op mijn hoede toen hij mij vroeg of ik het bovenlicht even dicht wilde doen. Tuurlijk! Ik zocht om mij heen naar iets wat aan was en wat kennelijk uit moest. Na 5 minuten was mijn
zwager het zat, hij liep naar het “bovenlicht” en sloot dit met een ferme klap.Bovenlicht dus.

Destijds wist ik nog niet zo goed de weg in Rotterdam dus vroeg ik iemand hoe ik van A naar B moest. Nou, de eerste rechts en dan ga je daar de hol op ……………. De hol op???????

Volgens mij heeft een hol iets te maken met een gat in de grond waar je hooguit naar beneden kan maar nee hoor, de hol op dus. Ze hebben er zelfs een werkwoord van gemaakt, holletje trekken.

Ik werkte in Crooswijk en in een klein winkeltje had ik die prachtige wollen trui gezien die absoluut niet in mijn garderobe mocht ontbreken. De lunchpauze was kort dus ik had nogal haast en tijd om te passen was er dus niet. Op mijn vraag of ik de trui mocht ruilen werd mij gedecideerd gemeld: gebrejen goed wordt niet gerolen!

Grammaticaal hebben ze ook een haat/liefde verhouding met de uitgang achter het woordje ik. Kom, ik gaat maar eens of ik komt er zo aan. Nooit opgevallen?
En wat dacht je van : daar ben ik pages van. Veel oudere Rotterdammers hebben het vaak over wenksbrauwen en ik hoorde iemand zeggen dat hij het tuinpad met kietelstenen had laten leggen. Maar echt de allerleukste hoorde ik van de week in een interview met Arie van der Krogt, volkszanger uit Rotterdam, volgens Arie is het meest gebruikte rotterdamse woord:Tebbie.
Tebbie????
Tebbie een leuke broek an,
Tebbie een leuke jas,
Tebbie een mooie ketting,
Tebbie een toffe das.