In dit deel van het jubileumboek, maken we een collage van bevindingen van bewoners zelf en vooral van (ex) CW-kinderen.

Hoe beleven zij Centraal Wonen Zevenkamp?

Ha cw’ers en oud cw’ers,

Waarom ze mij gevraagd hebben een stukje te schrijven ter gelegenheid van het zoveelste jubileum van cw, ik heb geen idee. Nou ja misschien omdat ik zo’n beetje de eerste 17 jaren van mijn leven heb doorgebracht in het mooie cw.

Mijn eerste jaren in cw kenmerken zich in buitenspelen, bussietrap, tienen op het pleintje tegenover mijn huis. Dit deden we zo vaak dat er in de G-woning op de hoek er vast en zeker scheuren in de muur zitten. Ook kattenkwaad uithalen stond bij ons hoog in het vaandel, van op daken spelen tot het met blaaspijpen pijltjes door de open ramen schieten. Tijdens mijn puberjaren op cw kwam ik er pas achter hoe tolerant men in cw was. Ze hadden er zelfs voor gezorgd dat we binnen konden blowen. Wij hadden ons eigen jongerenhonk. We mochten er wel niet blowen maar ja, het tolerantie niveau in cw was toen erg hoog. Zelfs zo hoog dat de hangjongeren uitgenodigd werden in de kroeg.

Dan had je ook nog de gezellige feesten in cw, dat
werden complete bacchanalen. Iedereen dronken en tja waar er geslapen werd dat maakte ook niet veel uit. Ik heb ooit eens een poging gedaan de hele zaak uit
te leggen aan mijn toenmalige vriendin, dit is dus niet te doen. Wel kijk ik met plezier terug op mijn cw tijd. Het heeft er mede voor gezorgd dat ik nu ben wie ik ben.

Vanuit het zonnige zuiden (Limburg) groeten van Niels Gotjé