Skip to main content

Ergernissen

Inleiding ergernissen

25 Jaar samen wonen en samen leven is natuurlijk niet alleen feesten. Ook wij kennen onze ergernissen en burenruzies. Het verschil met andere wijken is wellicht dat wij allemaal mogen meegenieten van elkaars ergernissen tijdens plenaires en in de Nieuwsbrieven, maar dat deze ook opgelost worden. Veel ergernissen herhalen zich constant, denk aan auto’s die tegen beter weten binnen ons dorp staan geparkeerd, roken in de Kroeg, jongerenoverlast, herrie in de Kroeg en in het Westerhof tijdens zomerse avonden.

In dit deel maken we vooral gebruik met stukjes uit de Nieuwsbrief waar de ergernissen vaak helder staan beschreven. Deze stukjes spreken over het algemeen voor zich denken wij.

Enkele ergernissen zijn al eerder beschreven, deze herhalen wij hier niet nog een keer.

Auto’s

November 1982, uit notulen van de plenaire:

Mei 1983, uit notulen van de plenaire blijkt dat ooit over afsluiten met paaltjes is gesproken. Op een brief na die hierover naar de deelgemeente is gestuurd, is hier in de nieuwsbrieven nooit meer iets over te vinden…


Afsluiting met paaltjes?


Februari 1983


1987: Wat nou niet parkeren…


1988


1991


1992


Notulen plenaire maart 2007

Brigitte vraagt wat de regels zijn over het parkeren op het AVP en het Oosterhof. Els geeft aan dat reeds zeer lang geleden is besloten dat auto’s er alleen mogen komen voor laden en lossen, daarna gelijk weer weg. Dit geldt voor het hele AVP. Dat betekent dat mensen erop aangesproken kunnen worden dat parkeren niet toegestaan is.


Mei 2007
Zou het hier nu bij blijven?


1984

Rommel en kattenlast


1985


1999


1990

Racebaan: acties voor bussluis Victor E.v.Vrieslandstraat


Voorstel Chiel Boon in 1984

Bordjes Kernwapenvrij


Discussie 1985, terwijl het voorstel in een vorige plenaire zonder problemen al is aangenomen


1985,regels bordjes e.d.


1985, bordjes worden vernield


1985, besluit bordjes moeten weg


Moordspel met kippen

Kippen en vogels

Vanaf 1985 kwam bij Napoleon een kippenhok en bij Overdwars ook één. Al vanaf het begin waren problemen met de omwonenden die last hadden van het gekraai. Johan van Capello zorgde voor de kippen en kreeg veel
klachten over zich heen.

Napoleonleden hadden zo genoeg van de hanen, dat zij de kippenren verplaatsten naar de zijkant van Staminee en de kippen en haan afleverden in een silobak. Dit tot woede van de Stamineeleden. Riekje werd daarna
geconfronteerd met een galg voor haar deur, waarna zij aangifte van bedreiging deed. De kippenren bij Staminee werd vervolgens snel ontmanteld.


De haan bij het kluster Overdwars werd ’s nachts ontvoerd en zijn nek omgedraaid. Wie dat heeft gedaan blijft een stilzwijgend geheim.

In 2000 kwam Peter Schaeffer op voor de kippen in de ren bij Overdwars. Hij
constateerde ziektes en slechte verzorging van de kippen. Sinds die tijd neemt Peter samen met zijn zoon Fedde de verzorging op zich. De ren is totaal vernieuwd en de dieren zien er uitstekend uit. Ook geven zij informatie over de dieren via raampamfletten. De kippenren is een CW-attractie geworden!


1986: volière met prikkeldraad


Moordspel met kippen

Konijnen

Achter de D-rij werden plannen gemaakt voor een jeu de boulesbaan, een konijnenheuvel en een geitenverblijf. De jeu de boulesbaan kwam er ook echt. Na vele hilarische discussies over hoe groot zo’n baan nu eigenlijk moet
zijn volgens landelijke normen van de jeu de boulesbond, was hij snel gelegd.
De baan ligt er nog steeds, maar ergens diep onder de grasmat….


De konijnenheuvel werd in eerste instantie afgestemd door de plenaire. Maar enkele daadkrachtige bewoners negeerden dit besluit en bouwden een heuvel met gangen van buizen er in. Zij vonden dit een klusteraangelegenheid en geen verenigingsverantwoordelijkheid. Ook dit werd weer een rel. Maar het probleem loste zichzelf op. Door onvoldoende afwatering in de buizen kwamen de konijnen vervroegd om in deze prachtige konijnenheuvel….

Het geitenverblijf kwam er nooit. Mede door de grote mate van verzorging die dit zou vragen. Dus de D-rij doet het nu gewoon met een schommel en fruitbomen….


1983: het idee


1984: het voorstel


Februari 1985


Schorsen doen we niet meer

Lakse betalers

Lid zijn van Centraal Wonen betekent jaarlijks contributie betalen én bijdragen aan de energiekosten voor de klusters. Al 25 jaar, Ieder jaar weer, moet de penningmeester achter mensen aanhollen om het geld ook binnen te krijgen. De eerste wanbetalers werden geschorst in 1985, na een heftige discussie over schorsing dan wel royement. Bij royement ontmeen je een lid zijn lidmaatschap. Bij schorsing ontneem je een lid het recht om mee te doen aan CW activiteiten. In het verleden is een aantal mensen geschorst. Het bestuur heeft in 2006 besloten de twee nog geschorste leden weer lid te maken, omdat zij nooit schriftelijk hebben opgezegd.

Schorsen doen we niet meer, de niet betalende leden krijgen regelmatig een overzicht van hun betalingsachterstand in de hoop dat zij ooit weer gaan betalen.

Ook het niet meebetalen aan de energiekosten van de klusters geeft ergernissen bij het bestuur. De bewoners zijn nu eenmaal verantwoordelijk voor een goed onderhoud van de ruimtes en daar hoort verwarming ook bij. Het bestuur is daarom in 2007 in overleg met Vestia om deze energiebijdrage via de servicekosten te gaan innen.


1e schorsing


Sancties bij schorsing

Kinderen en jongeren

Al vanaf het begin heeft Centraal Wonen Zevenkamp last van hun eigen kinderen en jongeren maar steeds meer van jongeren van buitenaf. Intern werden regels opgesteld voor kinderen en voor de jongeren (zie ook het Joho in deel 5).

De meeste problemen kwamen echter vanaf 1986 van buitenaf. Veel overleg is gevoerd met politie, deelgemeente, opbouwwerkers, jongerenwerkers en de woningbouwvereniging over met name de hangplek bij het doolhof en de terreur aan de straatkant. Hier is tot nu toe nog geen structurele oplossing uit voort gekomen.

Oplossingen zijn in 1993 gezocht in het uitnodigen van de ‘last’jongeren in onze Kroeg. Eens in de 14 dagen was een speciale avond voor hen. De overlast lijkt te verminderen in 1994 en deze avonden stoppen weer.

Maar de overlast begint in 1999 weer in alle hevigheid. Een aantal bewoners wil de gangen afsluiten, maar dat gaat toch wel wat geld kosten. Andere bewoners zijn tegen in verband met het open karakter van Centraal Wonen. Deze discussie duurt voort tot 2004 en het plan belandt uiteindelijk in de ijskast.

Onlangs is weer een overleg geweest over de overlast met de deelgemeente en andere betrokken partijen. Het idee om de gangen af te sluiten is hier weer aan de orde geweest. We hebben geen idee waar dit uiteindelijk toe zal leiden.…


1986


Centraal Wonen niet voor lagere inkomens

Hoge woonlasten

De hoge woonlasten zijn al jarenlang een groot probleem. In deel 5, over de woningtoewijzing, schrijven we hier ook al wat over.

Omdat bijna alle huren buiten de subsidiegrenzen vallen, is Centraal Wonen Zevenkamp al lang niet meer bereikbaar voor mensen met lagere inkomsten. Momenteel heeft Vestia opdracht gegeven voor een onderzoek om de gevolgen hiervan in kaart te brengen.

Wij merken dat in de tijd van Het Huisgezin, Woongoed en wethouder Vermeulen (1992) en wethouder Meijer (1998) dit probleem ook al aan de orde was en dat zij bereid waren mee te denken en uitzonderingen voor
Centraal Wonen te creëren. Nu lijken oplossingen ver weg. Wij zijn afhankelijk van het huurbeleid van Vestia en wensen ons daarom een vruchtbaar onderzoek toe met structurele oplossingen.

Belangrijk om hier ook te vermelden is dat Jan Oomen In het verleden succesvol werk heeft verricht om de vaste lasten van het GEB, nu Eneco, uit de klusternota’s te krijgen, maar heeft ook gezorgd voor ontheffing reinigingsrechten voor de klusters. Dit niet zonder veel discussie te moeten voeren over wat een kluster nu eigenlijk is…


Uit jaarverslag bestuur 1986:


1992, zorg van de voorzitter


E-mail naar Vestia, verzonden aan manager leefbaarheid Vestia november 2006

Graag een reactie vanuit Vestia op onderstaande visie op de toekomst van Centraal Wonen.

Consequenties van negeren sociale taak woningcorporatie.

Wij, Centraal Wonen Zevenkamp, zien alle problemen van de huurmarkt in het klein. Centraal Wonen Zevenkamp is een gemeenschappelijk wonen concept met 60 huurwoningen en 8 gemeenschappelijke ruimtes. De doelstelling van dit concept is: verhogen leefbaarheid door samen te doen wat samen kan. Centraal wonen Zevenkamp bestaat komend jaar 25 jaar. Door het huidige (gebrek aan) huurbeleid is het maar de vraag hoelang deze unieke woonvorm nog zal bestaan.

Ons ‘dorp’ Centraal Wonen Zevenkamp (CW7) in Rotterdam heeft 60 huurwoningen variërend van 2-kamer woningen tot 5 kamer woningen. Daarnaast gebruiken de bewoners de 8 gemeenschappelijke ruimtes voor het gezamenlijk hobbyen, klussen, sporten, eten, kinderopvang, feesten en gewoon kletsen. CW7 is 24 jaar geleden opgericht en de huren van de grote en de kleine woningen zijn toen naar elkaar toegetrokken om iedereen, ook mensen met een kleine beurs, de mogelijkheid te geven een betaalbaar huis te huren binnen een unieke woonvorm. De kleinere woningen werden daardoor relatief duurder en de grotere woningen relatief goedkoper. Jarenlang werd ons concept gesteund door de gemeente en de toenmalige wethouders in Rotterdam waren zelfs bereid uitzonderingen te maken voor mensen die eigenlijk volgens de regels teveel of te weinig inkomen hadden. De (kleine) woningcorporatie toentertijd was trots op CW7; een voorbeeld voor andere wijken. En terecht. CW7 bloeit nog steeds, de gemeenschappelijke tuinen en ruimtes worden goed onderhouden door de bewoners en de sociale zorg naar elkaar is uitzonderlijk. Burenruzies worden intern opgelost en nog steeds staan er mensen op de wachtlijst die graag op deze manier willen wonen.

Maar hoelang houden we dit vol? De huren variëren op dit moment van € 402,91 voor de kleinste woning tot € 658,69 voor de grootste woning. Alleen de kleinste tweekamerwoningen vallen nog onder de huurtoeslag. Dat betekent dat alleen alleenstaanden en tweeverdieners nog in aanmerking kunnen komen voor een woning. De tijd van trots en bijzondere steun van de gemeente en de huidige woningcorporatie Vestia is voorbij: niks geen uitzonderingen meer, regels zijn regels. Sociaal maatschappelijke verantwoordelijkheid is ver te zoeken.
Gezinnen met een laag of modaal inkomen kunnen de huur niet meer betalen en komen er niet meer in.

En wat zijn de gevolgen?

  • Het verzoek van een aantal bewoners hun woningen te kunnen kopen om hiermee de kosten te stabiliseren is afgewezen door Vestia. Bewoners met een hoger inkomen kopen daarom een woning nét buiten CW7. Zij betalen minder en kunnen door donateur te worden wel gebruik maken van de activiteiten binnen CW7. Geef ze eens ongelijk.
  • Na leegstand wordt de huur nog eens met zo’n € 100,– verhoogd vanwege huurharmonisatie!
  • De kandidaatleden op de wachtlijst komen niet in aanmerking voor de leeggekomen woningen vanwege hun inkomen. Na een tijd leegstand (en verloedering) wijst Vestia de woningen zelf toe aan hun eigen kandidaten. Niet de vraag of mensen het doel steunen van CW7 is nu bepalend, maar puur hun inkomen.
  • Bewoners van het eerste uur wonen nu vaak alleen in een 4-kamerwoning. Door de oude rechten krijgen zij nog steeds huurtoeslag. Gaan ze naar een kleinere woning dan verdwijnt de huurtoeslag en betalen ze meer dan in hun huidige grote huis. Dus blijven zitten tot de dood erop volgt. Gevolg: doorstroming stagneert.
  • Bewoners met een hoger inkomen in een kleiner huis dat nu nog valt binnen de huurtoeslag kunnen best naar een duurder huis. Maar als zij verhuizen gaat de huur zodanig omhoog dat er voor de volgende bewoners weer geen huurtoeslag meer mogelijk is. Dus weer alleen toegankelijk voor hoge inkomens.
  • Starters kunnen de huur niet betalen en komen er niet in. Gevolg: langere leegstand, vergrijzing, verkilling en doodbloeden CW7.

Waar zijn de maatschappelijke prestatie-eisen? Wij zien alleen financiële doelstellingen. Waar is de investering in leefbaarheid? Wij zien alleen verloedering van onze leefbaarheid door mensen te plaatsen op basis van hun inkomen en niet vanuit hun motieven. Wat blijft over: een gewone wijk (toekomstig beleid: “geregistreerd laag op de kanskaart postcode 3069”) waar straks niet de bewoners gratis zorgen voor leefbaarheid, maar allerlei dure instanties en consulenten nodig zijn om het leefbaar te houden. Een gewone verloederde wijk met een tekort aan betaalbare woningen.

Els Frigge,
Voorzitter Vereniging Centraal Wonen Zevenkamp


Antwoord Vestia:

Beste mevrouw Frigge,

In de communicatie de afgelopen periode heeft u meerdere malen aangegeven graag te zien dat Vestia de huren van de woningen Centraal Wonen verlaagt.
De reden die u daarvoor aangeeft is dat de potentiële huurders voor een dergelijke woning zich of een hogere huur niet kan permitteren ofwel er voor kiezen op een andere plek een woning te kopen.
Wij zijn ons bewust van het feit dat er mogelijk iets moet gebeuren.
Maatregelen hieromtrent kunnen wat ons betreft vanuit verschillende invalshoeken worden ingezet. Het verlagen van de huren is wat ons betreft maar één van de mogelijkheden.


Om voor ons, en ook u als bewoner van Centraal Wonen, een beter beeld te krijgen van wat nu eventuele oorzaken kunnen zijn van een stagnerende verhuur, hebben wij besloten een onderzoek in te stellen naar de woonvorm Centraal Wonen in de breedste zin van het woord. Naar verwachting zal het onderzoek starten in Februari van het volgend jaar. De uitkomsten zullen mogelijk halverwege volgend jaar beschikbaar zijn.

In een voorgesprek met de vertegenwoordigers van de Hogeschool (red: is een ander bureau geworden) hebben wij expliciet aangegeven de huidige, maar ook de vertrokken, bewoners te betrekken in het onderzoek. Zij hebben toegezegd een plan van aanpak te presenteren waarin ruimschoots aandacht wordt gegeven aan hen.

U begrijpt dat wij, alvorens wij een definitief besluit nemen omtrent de huurhoogte, de uitslag van het onderzoek afwachten.

Met vriendelijke groet,
Lucienne Slijkhuis
beleidsmedewerker Verhuur & Strategie
Vestia Rotterdam Noord


2007: Het onderzoek is gestart

Onderzoeksvraagstelling:

Welk inzicht kan worden gegeven in de huidige marktpositie van complex 44 en het daarvoor aanwezige Centraal Wonen concept binnen de Rotterdamse woningmarkt?

In feite gaat het daarbij om de volgende kernvragen:
a) Wat zijn mogelijke problemen?
b) Wat zijn daarvan de oorzaken?
c) Waar liggen oplossingsmogelijkheden?